Adoptie sensitieve zorg
Voor de meeste geldt dat geadopteerd zijn een levenslange zoektocht is naar jezelf. Op zoek naar je eigen identiteit en jouw plekje op deze wereld. Waar kom je vandaan, wie ben ik, wie is mijn familie? Sommige vragen kun je wellicht al beantwoorden, soms blijft er iets knagen. Het kan moeilijk zijn emoties, gevoelens, herinneringen, om te zetten naar woorden die andere mensen begrijpen. Adoptie is zo complex en veelzijdig, dat veel buitenstaanders het gewoonweg niet begrijpen. En dat neem ik ze niet kwalijk. ​
Als medegeadopteerde, ofwel ervaringsdeskundige, weet ik als geen ander hoeveel invloed adoptie op je kan hebben. En hoe belangrijk nazorg en goede begeleiding het verschil kan maken in je dagelijkse leven. In de manier van hoe jij naar adoptie kijkt, hoe jij je verhoudt in deze wereld, hoe je met moeilijke vraagstukken omgaat, hoe je überhaupt met jezelf omgaat, en het accepteren van alles wat daarbij komt kijken.
​
Herkenbare vraagstukken bij (interlandelijke) adoptie, met een diepe betekenis en invloed op jouw leven:
- Wie ben ik, waar heb ik mijn karaktertrekken vandaan, waar voel ik me thuis?
- Hoe spelen cultuur en opvoeding een rol tot wie ik ben geworden?
- Wil ik naar het land van herkomst, wil ik een rootsreis maken?
- Wil ik zoeken naar mijn achtergrond, en wat als ik dat niet (op tijd) doe?
- Omgaan met (biologische) ouders, verzorgers, omgaan met jouw gezinssituatie en familieopstelling
- Angst voor verlies van (biologische) ouders, naasten, familie
- Angst voor het verlies van controle, geen zeggenschap hebben, er niet toe doen, minderwaardig voelen
- Uiten van emoties, verdriet, boosheid, rouwverwerking, onrust, stress, tegenstrijdige gevoelens
- Misplaatst voelen, eenzaamheid, je anders voelen of buitengesloten voelen
- Problemen bij hechting, mensen dicht bij je te laten komen, contact met anderen
- Problemen met liefde geven en liefde ontvangen
- Problemen met vertrouwen, achterdochtig zijn
- Disbalans bij het aangaan van relaties, zowel vriendschappelijk, liefdesrelaties, werkrelaties, etc
- Loyaliteit, pleasen, anderen op de eerste plek zetten
- Prestatiedrang, jezelf bewijzen, doorzettingsvermogen
- Opgroeien in een ander land met een andere cultuur, racisme
- Wil jij zelf kinderen, hoe ga je met dit vraagstuk om?
​
De lijst lijkt eindeloos en voor velen zeer herkenbaar. Wanneer je medegeadopteerden spreekt, zul je vaak raakvlakken hebben. Dit is erg verrassend om te merken, maar zeker niet gek, want je deelt ook een hele specifieke gebeurtenis. Ook al is je verhaal of achtergrond anders, de effecten van adoptie lopen als een rode draad door je leven en deze thema's zijn voor velen zeer herkenbaar. Emoties en gevoel zijn namelijk universeel. Zonder veel woorden begrijp je elkaar, een dimensie die niet-geadopteerden vaak niet kunnen bevatten op hetzelfde niveau.
Twee kernvragen liggen vaak ten grondslag van persoonlijke problemen of blokkades en uiten zich in talloze gedragingen in je dagelijkse leven. Bewust of onbewust heb jij vast mechanismes ontwikkeld om hiermee om te gaan, of deze onzekerheden juist te verbloemen.
- Mag ik er zijn?
- Ben ik goed genoeg?

Tot voorkort was er weinig tot geen nazorg, terwijl dit echt een wereld van verschil kan maken. Tegenwoordig merk ik dat er steeds meer mensen bewust zijn van de mogelijke effecten van adoptie. Er wordt meer over gesproken, topics komen vaker in het nieuws, de politiek veranderd. Ook zorgprofessionals specialiseren zich in adoptie/afstands- vraagstukken of erkennen het belang van deze specifieke zorg. Het adoptie thema ís ook specifiek, een verleden met zoveel complexe invloedrijke gebeurtenissen die je kunnen vormen voor het leven. Niet alle problemen kun je afschuiven op adoptie. En ja, ook niet-geadopteerden kunnen met sommige van deze vraagstukken kampen. Zorgprofessionals die weinig tot geen ervaring met geadopteerden hebben, vinden dit vaak lastig te verhouden. En andersom, is het als geadopteerde ook lastig om dit complexe vraagstuk te goed te verwoorden, als het je al lukt om emotie en gevoel om te zetten in woorden. De reguliere zorg blijkt soms niet toereikend genoeg, woorden schieten tekort, problematiek wordt gegeneraliseerd en vaak als je al kan worden geholpen, zijn er lange wachtlijsten. Ook ik heb dit helaas zo meegemaakt, maar dat mag nu anders.
​
Als ervaringsdeskundige en therapeut wil ik jou hiermee helpen. Omdat ik weet hoe dit trauma, voor mij het meest persoonlijke in mijn leven, mij heeft gevormd en elke dag (onbewust) aanwezig is in mijn leven. Ik ben zelf door de moeilijke periodes heen gegaan en heb hier pas op latere leeftijd hulp bij gezocht. Achteraf gezien had ik dit veel eerder nodig, maar achteraf praten is altijd makkelijk. Wellicht was er dan veel verdriet en onbegrip voorkomen kunnen worden. Maar het verleden kun je niet veranderen, wel hoe je er nu mee om gaat. Dat is een keuze die je kunt maken, elke dag weer. Maar ook met professionele hulp is dit vraagstuk niet gemakkelijk. Iedereen ervaart adoptie op je eigen manier en gaat hier verschillend mee om. Een ander verleden, verschillende gebeurtenissen, maar toch veel raakvlakken in gevoel, emoties, en angsten die je bij je kunt dragen.
Ik kan je steun bieden, in moeilijke tijden wanneer adoptie vraagstukken weer opspelen in je leven. Of juist voor de eerste keer je trauma echt behandelen op verschillende lagen, zowel lichamelijk als energetisch. Zodat adoptie niet meer sluimerend op de achtergrond je pijn doet, maar je dit positief kunt meedragen in je leven. Je begeleiden met lichaamswerk, in energie en emoties, je gevoelens naar boven laten komen in een veilige omgeving waar je de tijd en ruimte hebt om te helen. Een veilige omgeving van begrip, geduld, compassie, steun, zonder oordeel. Want je hoeft je niet te schamen, jezelf klein te houden, of de pijn bij je te dragen. Ook jij mag geheeld worden. We pakken de rugzak uit, laten de zware stenen achter, en nemen de herinneringen mee die jou vormen. Maar we vullen de rugzak ook met zelfliefde en compassie, en de nieuwe ervaringen van jouw leven. Jij bent uniek, net zoals jouw adoptie en jouw verdere leven. Je neemt de rugzak weer mee op reis, maar jij bepaalt hoe je hem draagt. Het verleden bepaalt niet de toekomst, dat doe jij.
Als jij er klaar voor bent, wil ik met jou de stap wagen. Hoe je vooruit kunt kijken en de mooiste versie van jezelf kunt worden. Jezelf kunt accepteren en van jezelf kunt houden. Met alles wat jij hebt meegemaakt en alles wat in de toekomst nog zal komen. Jij kunt helen op alle lagen van wie jij bent tot in de kern. Totdat jij je weer écht goed voelt en jouw pure mooie zelf weer tot uiting komt, die je altijd al bent geweest.